شکست سیاست یک فرزندی؟
نموداری که می بینید نرخ زاد و ولد رو در چین نشون می ده. همونجور که می بینید خط قرمز نشون دهنده سالی هست که سیاست یک فرزندی رو شروع کردند. گراف نشون می ده که تا قبل از اون سیاست نرخ زاد و ولد بشدت در حال کاهش بوده و دقیقا از سالی که چنین سیاستی شروع می شه، دیگه روند نزولی ادامه پیدا نمی کنه تا حدود 5 سال و بعدش یه خورده دوباره کم می شه. یعنی سیاست نتیجه عکس داشته؟؟؟؟
پ.ن: عکس مربوطه به مجله اکونومیست هست.
دسته‌ها:عمومی
چارچوب 
خوب معلومه نتیجه عکس نداشته،این روش دیگه جواب نمیده همین
خوب معلومه که نمودار ثابت میمونه چون مردم که نمی تونن کمتر از 1 بچه داشته باشن
میانگین که نزدیک به 3 بوده و می تونسته کاهش پیدا کنه. ضمنا منظور اینه که تا چه حد سیاست اثر داشته. تنها اگه بتونیم توجیه کنیم که در صورت عدم تصویب قانون، روند نمودار از سال 80 به بعد صعودی می بود می تونیم بگیم که سیاست اثر داشته. کسی می تونه توجیه کنه؟
این نمودار نشون می ده هنوز هر زن چینی تقریبا 2 کودک به دنیا میاره. یه بخشی از این مسأله به نظر من برمیکرده به اینکه داشتن فقط یک فرزند و تمرکز همه سرمایه های خانواده روی اون ریسک بالایی داره و اگر به هردلیلی تک فرزند خانواده آسیب ببینه یا از بین بره کل سرمایه گذاری های مادی و معنوی خانواده از بین می ره. ضمن اینکه من توی یه تحقیقی در انگلستان دیدم که هزینه نگهداری از دو بچه که فاصله سنی کمی از هم دارند، خیلی نزدیک به نگهداری از یک بچه است. بنابراین مطلوبیت خانواده از داشتن دو کودک از بعد هزینه ها هم کاملا قابل توجیهه.
به نظر من برای توجیه نتیجه سیاست باید به روند سری زمانی این مجموعه توجه کنیم یعنی اینکه اول باید ببینیم چه عواملی در سالهای بین 65 تا 70در نزولی شدن این روند اثر داشته اند و بعد با کشف فرایندهای ar , maاین فرایند و با در نظر گرفتن دامی در سال اجرای سیاست به تحلیل ضریب دامی بپردازیم.
اين نمودار نرخ رو نشون ميده نه مقدار رو. پس نمي تونه نتيجه بده كه سياست ناموفق بوده. البته ممكنه واقعا سياست ناموفقي هم باشه ولي اين نمودار اين نتيجه رو نميده. مثلا در ايران خودمون اگر چه در سالهاي اخير نمودار تورم شيب كم داشته ولي معنيش اينه كه قيمت ها اينقدر رشد كرده اند كه ديگه توان تغييرات بيشتر را نداره نه اينكه قيمت ها منطقي شده اند يا قيمت ها پايين هستند.
دیدن یک نمودار نمیتونه تمام موضوع باشه. به احتمال زیاد قبل از اجرای قانون تک فرزندی کارهای دیگه ای برای تشویق خانواده ها انجام دادن و فرهنگ تک فرزندی رو جا انداختن. وضع قانون اقدامی در ادامه همون فعالیتها میتونسته باشه اونطو که به نظر میرسه بعد از مدتی که مردم قانون رو نادیده گرفتن متوجه جدیت موضوع از نظر مسائلی از قبیل مسائل معیشتی شدن و از سال 90 به بعد هم افت خوبی در جامعه رخ داده.
به نظر من تغییر از 5 فرزندی به 3 یا حتی 2 فرزندی خیلی راحتره و جامعه سریعتر نیاز موضوع رو درک میکنه. نمونه اش جامعه خودمون. قبلا اصل رو تعداد بچه زیاد و مخصوصا بچه پسر زیاد بود. چون به عنوان نیروی کار به اونها نگاه میکردن. این دیدگاه خیلی زود به علت مشکلات مالی متعدد که در اثر عواملی مانند ادامه تحصیل فرزندان ایجاد شد و با توجه به تبلیغات گسترده دولت، تغییر کرد. این موضع شیب تند قبل از وضع قانون مورد بحث رو شاید بتونه توضیح بده
سلام
بهتر دقت كنيم كه اگر اين سياست موفق نبود مي بايست نرخ جمعيت افزايش مي يافت چون مثلا اگر به ازاي پدر و مادر دو فرزند متولد شود يعني جمعيت ثابت 5 سال پيش